Zaten böyle miydik?

...

Çok fazla söze gerek..
Bu paylaşımı olurken canım yandı, içim acıdı, çok üzüldüm.

Şu klişe söz var ya, "biz ne zaman bu hale geldik".. 
Gerçekten biz ne zaman bu hale geldik, yoksa zaten böyle miydik?

Böyle doğmuş olamayız, bu DNA ile bağlantılı bir durum değil.
Ama sanırım böyle kodlandık.
Okurken, izlerken, sohbet ederken.. 

İşlendik!! 
Yoğurulduk!!
Yönlendirildik!!

Oysa hepimiz aynıyız. Aynı hamurdan, aynı etten kemikten olduk.
Sadece farklı yerlerde, farklı soylardan geldik.
Ama sonuçta hepimiz İNSANIZ!!

Nedir beni senden üstün, seni benden değersiz kılan.
Hangi özelliğimizdir bizi farklı kılan.
Al işte bak benim kanımdır sana şifa olan, ya da seninkidir bana.. 
---------------
"dün, 4 yaşında bir kız çocuğuna trombosit verdim. amcası ilgilendi benle. şivesinden belliydi doğulu olduğu. ''al beni sırtına, eve götür...'' desem, gık demeden yapardı. ayranlar, sular falan taşıdı sürekli. uzun sürüyor trombosit vermek.

''şırnak'lıyız biz, kürtüz. helâl et hakkını... '' dedi. sormadım ki. valla sormadım. bana ne? neden söyledin sanki? söylerken mahçup mahçup neden baktınki? sıçtın be ağzıma :-((( 

ne hale gelmişiz biz ya??? 

sımsıkı sarıldım. hastaneden ayrıldım, elimde aldığı suyun pet şişesi. ona baka baka ağladım. hiç utanmam ben ağlamaktan.

4 yaşında yeğeni kan kanseri adamın aklına gelene bakın. ne yapmışlar bize böyle???

sarılmamdan anladı mı bilmiyorum. telefonunu aldım ama şimdi arayıpta diyemem. ziyarete gidicem yarın. o zaman diycem:
''helâl olsun. ''

ey bize bunu yapanlar, ananem size dedi ki: etleriniz çürüye, gözleriniz elinize düşe, inim inim ölüm dilenesiniz, ölünüz ortada kala..."
h27642077